Σύντομη περιγραφή

     Δουλεύαμε  με τα παιδιά της ΣΤ΄ τάξης του 63ου Δημοτικού Σχολείου Θεσσαλονίκης στη διάρκεια της σχολικής χρονιάς ένα πρόγραμμα λογοτεχνίας με θέμα τη σχολική ζωή.

     Μετά από ποικίλες δραστηριότητες αρκετών μηνών γεννήθηκε κάποια στιγμή αβίαστα στην τάξη το ερώτημα κατά πόσο θα ήταν δυνατόν μια ομάδα παιδιών να γίνει κι αυτή συγγραφέας και να γράψει ένα βιβλίο. Μίλησα τότε στα παιδιά για το γνωστό πια στην ιστορία της νεοελληνικής λογοτεχνίας «Μυθιστόρημα των τεσσάρων» των Σ. Μυριβήλη, Μ. Καραγάτση, Α. Τερζάκη και Η, Βενέζη και γενικότερα για τον κυκλικό τρόπο γραφής. Ο «ιός» είχε πια παρεισφρήσει . Μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα ένα χοντρό τετράδιο με λερωμένα εξώφυλλα είχε αρχίσει να αλλάζει χέρια. Ταυτόχρονα στην τάξη στον ελεύθερό μας χρόνο θυελλώδεις συζητήσεις έδιναν και έπαιρναν για την τύχη του βιβλίου. «Χρειαζόταν μήπως να προστεθούν άλλοι ήρωες;» «Πώς θα τελείωνε εκείνο ή το άλλο περιστατικό;» «Πότε θα έρθει η σειρά μου;» Τέτοια ζητήματα κινούσαν τις συζητήσεις για αρκετό καιρό.

     Κάποια στιγμή το βιβλίο τελείωσε και ήταν ένα μικρό αφήγημα με θέμα μια φανταστική σχολική ζωή στο γυμνάσιο, που βασιζόταν όμως και σε πραγματικά πρόσωπα και καταστάσεις. Η τάξη προχώρησε σε αρκετές διορθώσεις και τελικά με ευθύνη όλων το κείμενο οριστικοποιήθηκε και δαχτυλογραφήθηκε. Διόρθωσα μόνο τα ορθογραφικά λάθη και κάποιες επαναλήψεις ονομάτων που κατάφωρα ενοχλούσαν  την ανάγνωση  και κατέστρεφαν την απόλαυση του κειμένου. Το ύφος και το περιεχόμενο του βιβλίου εξακολουθούν να παραμένουν αποκλειστική υπόθεση και ευθύνη των συγγραφέων του.

Ιούνιος 2001
Ισίδωρος Ζουργός, δάσκαλος της Στ΄ τάξης του 63ου Δημ. Σχ. Θεσ/ νίκης

Παρουσίαση του βιβλίου - Περίληψη

     Πρόκειται για ένα σύντομο αφήγημα που το έγραψε κυκλικά μια ολόκληρη τάξη, ένα μικρό βιβλίο που το υπογράφουν δέκα οκτώ συγγραφείς!
     Είναι η ιστορία του Πάνου και μιας ολόκληρης τάξης στη διάρκεια μιας σχολικής χρονιάς, είναι η καταγραφή της ζωής των παιδιών στο σχολείο αλλά όχι μόνο αυτό, καθώς στο βιβλίο περιπλέκονται μια μεγάλη εκδρομή στην Αθήνα , μια  ληστεία , μια απαγωγή  και μια διάσωση.

1ο Κεφάλαιο

Καλό ξημέρωμα!

         " Ήταν  ένα ηλιόλουστο πρωινό όπως όλα τα πρωινά στις αρχές του Σεπτεμβρίου. Όλα ήταν τόσο συνηθισμένα μα και τόσο διαφορετικά, γιατί σήμερα έχουμε 11 Σεπτεμβρίου και το σχολείο αρχίζει.
          «Σήμερα είναι ο αγιασμός», είπε ο Πάνος, μόλις κατέβηκε στην κουζίνα όπου τον περίμενε ένα πλούσιο πρωινό γεύμα. Η μητέρα έλεγε: «Πάντα να τρως καλά το πρωί, σου δίνει ενέργεια και ζωντάνια όλη μέρα.»
          «Πώς όμως να φας; Πρωί πρωί ποιος έχει όρεξη;» Αυτό ο Πάνος δεν το ήξερε. Το μόνο σίγουρο ήταν πως αυτός όρεξη για πρωινό δεν είχε. Τι να κάνει όμως, τα μάτια της μητέρας έμεναν καρφωμένα στο πιάτο και στο ποτήρι ώσπου ν’ αδειάσουν. Μόλις άδειαζαν άρχιζε η μητέρα τα μπράβο και τα φιλιά που ο Πάνος προσπαθούσε απελπισμένα ν’ αποφύγει.
          Ο Πάνος για τη μητέρα ήταν «μικρός». Ο Πάνος έλεγε πως είναι κιόλας 13 χρονών και θεωρούσε τον εαυτό του «μεγάλο». Στην πραγματικότητα όμως ήταν απλώς ένα παιδί που έμπαινε στην εφηβεία, με όλες του τις ιδιοτροπίες σαν παιδί και με όλη του την αφοσίωση στη μητέρα του (τι θα έκανε άλλωστε χωρίς αυτήν), το ποδόσφαιρο και… το διάβασμα! Το διάβασμα λογοτεχνίας και ιστορίας, βιβλίο να ήτανε και τι στον κόσμο.
          Ο Πάνος ζει στην Αθήνα με τον πατέρα του και την οικογένειά του (και οι παππούδες και οι γιαγιάδες του). Ο πατέρας του είναι στέλεχος μιας μεγάλης εταιρίας, που έχει απλωθεί σε όλη την Ελλάδα. Συχνά ο πατέρας του έπαιρνε μεταθέσεις και αναγκαζόταν όλη η οικογένεια να μετακομίσει.
          Ο Πάνος είναι στα δεκατρία του και στην πρώτη τάξη του γυμνασίου. Σήμερα λοιπόν είναι η πρώτη μέρα στο γυμνάσιο. Τον έχει κυριέψει ένα αίσθημα φόβου και αγωνίας μαζί. Νιώθει όπως ένιωθε όταν πήγε στην πρώτη δημοτικού, μόνο που τώρα πήγαινε στο γυμνάσιο που τύχαινε να είναι και δίπλα στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου.
          Επιτέλους έφτασε. Μετά το βασανιστήριο του πρωινού φαγητού είχε φτάσει πια μπροστά στο γυμνάσιο, που μπορούσε να το δει κι από το σπίτι του.
          Περίμεναν αρκετά αν και η εκκλησία ήταν ακριβώς δίπλα από το σχολείο. Ο ήλιος είχε βγει για τα καλά και έκαιγε αν και ο Σεπτέμβρης είχε ήδη μπει. Τα παιδιά ανυπομονούσαν να νιώσουν τις δροσερές σταγόνες του αγιασμένου νερού να πέφτουν στα ζεστά τους πρόσωπα...."

"Όλοι οι άθλιοι στο σχολείο μια παρέα" (40,8 kb)
  Ημερολόγιο δραστηριοτήτων του προγράμματος Παιδικής Λογοτεχνίας (10,1 kb)
      (μεθοδολογία, δραστηριότητες, φύλλα εργασίας ...)