|
Πρόκειται
για μια απόπειρα των παιδιών να συγγράψουν
μια
δική τους ιστορία με
πρωταγωνιστή ένα παπούτσι ή ένα
ζευγάρι παπουτσιών. Οι τίτλοι των
ιστοριών είναι οι εξής:
Τα παπουτσάκια που κάνουν πόλεμο
Ένα ζευγάρι
γοβάκια που δεν πουλήθηκε ποτέ
Τα μαύρα
ποδοσφαιρικά παπούτσια
Το
ψωροπερήφανο γοβάκι
Ένα λυπημένο
ποδοσφαιρικό παπούτσι που δεν έβαλε
γκολ.
Το χαμένο παπουτσάκι
Η μπότα
Το γοβάκι που
έχασε το ταίρι του
Πώς
προέκυψε
Όλα ξεκίνησαν όταν η δασκάλα της τάξης
διάλεξε για
"αγιοβασιλιάτικο" δώρο το νέο
βιβλίο της Αγγελικής
Βαρελά "Τα παπουτσάκια που
λένε παραμύθια". Στο τέλος του
βιβλίου η συγγραφέας προτείνει στους/στις
μικρούς/ές αναγνώστες/στριες να
γράψουν κι αυτοί/ές μια ιστορία για ένα
παπούτσι, όπως συνήθιζε να κάνει ο
ήρωας του βιβλίου, ο μικρός Ηλίας. Αυτός,
παρόλο που ήταν αναγκασμένος να περνά
τον καιρό του καθισμένος σε αναπηρικό
καροτσάκι, έγινε αγαπητός και διάσημος
από τις ιστορίες που έγραφε για διάφορα
παπούτσια. Ήταν τα παπούτσια που
έφτιαχνε με πολλή αγάπη και λαχτάρα ο
πατέρας του, που ήταν τσαγκάρης,
ελπίζοντας πως κάποια μέρα ο Ηλίας θα
περπατήσει.
Τα παιδιά
συγκινήθηκαν τόσο από την ιστορία ώστε
η προτροπή της συγγραφέα να γίνει
αμέσως δεκτή.
Κύριοι
στόχοι
Να ασκήσουν τη φαντασία τους
δίνοντας λαλιά σε ένα παπούτσι,
τοποθετώντας το σε συγκεκριμένο
χωροχρόνο και ανάμεσα σε άλλους ήρωες
της επιλογής
τους.
Να
ζήσουν την αγωνία του συγγραφέα κατά τη
συγγραφή καθώς και τις δυσκολίες που
συναντά, αλλά
και τη λύτρωση που βιώνει όταν βρίσκει
το κατάλληλο τέλος για τον ήρωά του.
Να
συγχρωτιστούν με άλλα παιδιά, ώστε να
καλλιεργηθεί ο σεβασμός στις απόψεις
των άλλων και να τηρείται η σωστή
διαδικασία για την ομαλή λειτουργία
της ομάδας.
Τρόπος
εργασίας
Η
δασκάλα της τάξης πρότεινε στα παιδιά
να γράψουν την ιστορία
τους στο σπίτι χωρίς να
έχουν χρονικούς περιορισμούς ή
διακοπές όπως θα είχαν εάν την έγραφαν
στο σχολείο. Χωρίστηκαν σε μικρές ομάδες
των δύο ή τριών ομάδων με κριτήριο τη
γειτνίαση των σπιτιών τους.
Συνεννοούνταν να συγκεντρώνονται στο
σπίτι πότε του ενός παιδιού και πότε
του άλλου, ωσότου ολοκληρωθεί η ιστορία
τους.
Προτού
αρχίσουν τη συγγραφική τους απόπειρα,
τονίστηκε μέσα στην τάξη η σημασία της
δομής μιας ιστορίας, της πλοκής, της
έκβασής της καθώς και ο ρόλος των
χαρακτήρων. Επίσης, τονίστηκε η αξία
της ομαλής συνεργασίας, ο σεβασμός στις
απόψεις των άλλων, η σημασία του
διαλόγου και των επιχειρημάτων για την
επιλογή των στοιχείων του κειμένου.
Μετά
από δύο εβδομάδες συγκεντρώθηκαν
τα κείμενα
των παιδιών και διαβάστηκαν
μέσα στην τάξη. Ακολούθησε συζήτηση για
τους ήρωες και την πλοκή των ιστοριών,
ποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά έκαναν
αξιόλογη και ενδιαφέρουσα την ιστορία,
ποιες λεπτομέρειες μας έφερναν πιο
κοντά στους ήρωες και στα γεγονότα.
Τέλος
συζητήθηκε η πορεία της
συνεργασίας μέσα στις ομάδες,
ποια προβλήματα παρουσιάστηκαν, ποιες
συμπεριφορές δυσκόλεψαν την ομαλή
λειτουργία της συνεργασίας. Κατάληξαν
σε κάποια συμπεράσματα
από την εμπειρία αυτή.
Τι απέγινε
Αφού
καθαρογράφηκαν σε Η/Υ από τη δασκάλα
τους, δόθηκαν τα φύλλα στα παιδιά κάθε
ομάδας, για να
εικονογραφήσουν το κείμενό τους
κατά την αρέσκειά τους. Τέλος
συντάχθηκε στον πίνακα ένα ομαδικό
κείμενο - επιστολή προς την κυρία Αγγελική
Βαρελλά, στο οποίο αναφερόταν ότι
μαζί με τις ιστοριούλες των παιδιών τής
στελνόταν ανοιχτή πρόσκληση, ώστε να
επισκεφθεί το σχολείο μας με την πρώτη
ευκαιρία που θα ερχόταν στη
Θεσσαλονίκη ή να την συναντήσουν τα
παιδιά και κάπου έξω από το σχολείο.
Μετά
από λίγο καιρό η κ. Αγγελική
Βαρελλά τηλεφώνησε στο σχολείο μας,
για να πει με ενθουσιασμό ότι έλαβε το
δέμα μας, ότι η συγκίνησή της ήταν πολύ
μεγάλη καθώς και ότι θα ερχόταν να μας
γνωρίσει από κοντά με την πρώτη
ευκαιρία.
|
