|
|
|
|
"Η παντεχνία του ανθρώπου" |
(της μαθήτριας της ΣΤ΄ τάξης Αποστολίδου Ελπίδας) |
Φεβρουάριος 2004 |
Με αφορμή
απόσπασμα από την "Αντιγόνη" του Σοφοκλή (μετάφραση Κ. Μάνου) |
"Του κόσμου από τα θάματα δεν είναι τίποτ' άλλο που να 'ναι σαν τον άνθρωπο περήφανο, μεγάλο." |
||
"Σε φουσκωμένα κύματα, σε θάλασσα αφρισμένη, αυτός ξέρει και μπαίνει - και φύσαγε, νοτιά!" |
"Και τη θεά την υπέρτατη, τη γη τη φαρδιοπλάτα, που ακούραστα τα χαίρεται τ' αθάνατά της νιάτα..." |
"...ζεύει στ' αλέτρι τ' άλογα και την περικυκλώνει, βαθιά την πληγώνει και την καταπονά.." |
"Πιάνει πουλιά γοργόφτερα βουνίσια αγρίμια πιάνει, τα ψάρια από τη θάλασσα αυτός με δίχτυα πιάνει..." |
"...αυτός τον ταύρο, τ' άλογο ξέρει να μεταπείσει, τη λευτεριά ν' αφήσει και στο ζυγό να μπει..." |
"...αυτός και γλώσσαν έμαθε και σπίτια να σκεπάζει και νόμους εστερέωσε και φρόνημα σπουδάζει..." |
"Με χίλιους τρόπους έρχεται και χίλιους τρόπους ξέρει και μόνο δεν θα φέρει θανάτου αποφυγή!" |